Musings

We have ordered a new sofa set and it is becoming a family joke. It is forty days now but the sofa is still to be delivered. We were told initially that it would take eighteen days. We had taken the trouble of visiting the workshop, giving precise instructions, measurements, selecting the fabric, furniture design etc. When we received the first photos we found that some of the instructions we gave were ignored.We put our foot down and asked to return the advance payment we had made. They said that they will make a fresh unit and asked for ten more days. After four weeks when I called, they said that they had not received the fabric. Last week they said that the structure had been sent for chemical treatment. These guys are never short of excuses. The only wise decision I made was not to dispose of our old sofa till we receive the new one. So we can wait without discomfort. I wonder how these people make profit by taking so long for a basic sofa set. May be they are focussing on other o...

 माझ्या आठवणीतले जुने आवडते ब्लॅक ॲंड व्हाइट काळातले मराठी चित्रपट म्हणजे ज्याला बाबूजींचे संगीत, गीतकार गदिमा, राजा परांजपे, राजा गोसावी वगैरे अभिनेते मंडळी ज्यात असत ते. रमेश देव सीमा जोडी असलेले चित्रपटही आवडायचे. रमेश देव काळाच्या खूप पुढे वाटायचा. जरासुद्धा अवघडलेपणा त्याच्या हालचालीत जाणवत नसे. नेहमी हसतमुख व स्टायलिश. विनोदी कलाकारांत राजा गोसावी, शरद तळवलकर खूप आवडायचे. हिरोंमध्ये अरूण सरनाईक सारखा देखणा व रूबाबदार नट दुसरा कोणी नव्हता. फार प्रतिभावान संगीतकार व गायक गायिका मराठी सिनेमास चार चाँद लावत. वसंत पवार, बाबूजी, लता, आशा, सुमन कल्याणपूर सगळेच मोठे प्रतिभावंत. जयश्री गडकर ही अतिशय देखणी अभिनेत्री मराठी सिनेमात होती. पण मला तमाशा प्रधान चित्रपट मात्र फारसे आवडत नसत. मराठी चित्रपट ह्यातून कधी बाहेर पडणार आहे असं वाटे. जरी उत्तमोत्तम लावण्या लिहिल्या, गायल्या गेल्या तरी तमाशा प्रधान चित्रपट वाॅज नाॅट माय कप ऑफ टी. नंतरच्या काळात पाहिलेला व मनावर प्रचंड परिणाम केलेला सिनेमा म्हणजे पिंजरा. डाॅ. श्रीराम लागूंचा मी बहुधा तेव्हापासूनच फॅन झालो. निळू फुले ह्या प्रचंड ताकदीच्...